Melisse komt van het Oudgriekse woord Melissa; dat betekent ‘honingbij’. Wanneer je in de zomer langs één van de grote kruidenbakken in de moestuin loopt, zie je dat bijen en hommels voortdurend wegduiken in de lipvormige bloemen van citroenmelisse. Daar doen ze zich tegoed aan de nectar.

Groeiwijze
Citroenmelisse is een vaste plant waarvan je niet zelden drie seizoenen kunt oogsten. Afhankelijk van de soort wordt het vijftien tot tachtig centimeter hoog.
In de winterperiode gaat de plant ondergronds, en leeft voort via wortelstokken. Eenmaal in de tuin heeft citroenmelisse de neiging om een stuk grond te koloniseren en zich verder via zaad te verspreiden. Vandaar dat het bij ons in bakken staat.

Plukken en bewaren
Snijd met een mesje of schaar een paar takjes af, al dan niet in bloei. De hele bovengrondse plant is bruikbaar. Zet de takjes thuis in een glas water of rol de melisse in nat keukenpapier of een doekje. In de koelkast blijft het kruid een paar dagen goed. Je kunt melisse – voor later gebruik – ook drogen in de zon.

Voedingswaarde
Citroenmelisse bevat onder meer antioxidanten, verschillende mineralen als calcium, kalium en koper, en de vitamines A, B, C en een beetje D. Er zitten bitter-, looi-, en zoetstoffen in.
De plant heeft een kalmerende en ontspannende werking, is antiviraal, helpt bij spijsverteringsklachten, is ontsmettend en wondhelend, en maskeert een slechte adem.

Gebruik
Citroenmelisse laat zich makkelijk met andere kruiden combineren.
Alleen of in combinatie met bijvoorbeeld munt, kun je er thee van zetten, of het gebruiken in hartige en zoete gerechten, soepen en sauzen.
In het Verenigd Koninkrijk zijn ze dol op alles wat geurt en smaakt naar citroen. Daar staat het kruid bekend als ‘lemon balm’. Op Engelstalige websites vind je veel recepten met citroenmelisse.
Steekmuggen houden niet van het kruid. Als mens doe je daar je voordeel mee. Ben je toch gebeten, leg er dan een paar gekneusde blaadjes citroenmelisse op.